Το 2020 ήταν η σωστή στιγμή «παύσης» -πριν από την «επανεκκίνηση» στην ελευθερία του εαυτού μου. Με βοήθησε να αξιολογήσω καλύτερα τα πράγματα και τον εαυτό μου, αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο και τον εαυτό μου. Πιστεύω ότι μόνο το σπίτι μου μπορεί να έχει ταβάνι, όχι η ζωή μου.

Γι ‘αυτό, επενδύω τον ελεύθερο χρόνο μου σε χρήσιμες δραστηριότητες. Λατρεύω την Ελλάδα, αγαπώ την ελληνική παράδοση και μαθαίνω ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και νταούλι.

Σε καλωσορίζω στο blog μου! Πριν αρκετά χρόνια σκέφτηκα, πως ο χρόνος είναι, σαν την άμμο στην κλεψύδρα, ρέει. Ρέει και πίσω δε γυρνά. Ο χρόνος τρέχει και μαζί του τρέχουμε κι εμείς. Κι έτσι, πολλά μικρά, απλά, αλλά σημαντικά πράγματα της καθημερινότητάς μας, δυστυχώς τα προσπερνούμε, δίνοντας έμφαση στην ύλη και σε καταστάσεις, που επιφανειακά και προσωρινά μας καλύπτουν.

Γι’ αυτά τα σημαντικά μικροπράγματα, που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, αγαπώ να γράφω και να εκφράζομαι, ελπίζοντας πως δεν είμαι η μόνη!