Ψάχνω αυτόν, που με την πρώτη ματιά, αυτό το χιλιοειπωμένο «κλικ» θα τον κάνει να με ξεχωρίσει από τη μάζα. Ψάχνω αυτόν, που θα θέλει να με γνωρίσει και να δει, τι σόι κοπέλα είμαι τέλος πάντων, όντας ο ίδιος κύριος ως προς τη συμπεριφορά και τους τρόπους του. Αυτόν, για τον οποίο θα είμαι η καλημέρα του κι η καληνύχτα του, η αφορμή να μου τηλεφωνήσει για να ηρεμήσει από την ένταση και να του φτιάξει η διάθεση. Αυτόν, που θα ξέρει τι θέλει από εμένα και τελικά, θα θέλει να περάσει περισσότερα από ένα βράδια μαζί μου, γιατί θα του αρέσω. Πολύ. 

 Ψάχνω αυτόν που σε κάθε μας φιλί θα ζούμε το πρώτο, σε κάθε αγκαλιά θα ζεσταίνουμε ο ένας την ψυχή του άλλου, και με κάθε μας χαμόγελο θα φωτίζουμε το «μαζί», με όσο φως διαθέτουμε. Ψάχνω αυτόν, που με την πάροδο του χρόνου θα με έχει όλο και πιο ψηλά ως άνθρωπο και ως γυναίκα, θα με εκτιμά και θα με σέβεται, θα με νοιάζεται, θα φοβάται για ‘μένα, θα μου εκφράζει τους προβληματισμούς του, θα είμαστε σύντροφοι και φίλοι μαζί, θα είμαι η «του», γιατί με τον τρόπο του θα κερδίσει την καρδιά μου και την εμπιστοσύνη μου πιο γρήγορα. 

Ψάχνω αυτόν, που θα με θέλει παρά τα ελαττώματά μου, γιατί θα έχω άλλα εκατό θετικά, που επιζητούσε τόσο καιρό. Ψάχνω αυτόν, που μαζί θα εξελίσσουμε ο ένας τα προτερήματα του άλλου και τα τα ελαττώματα θα τα βλέπουμε ως αφορμή για βελτίωση του εγώ μας. Μαζί. Στα ευχάριστα μαζί και μαζί στις «φουρτουνιασμένες μέρες» της σχέσης μας. Να είναι εκεί. Να μην μου γυρίσει την πλάτη θυμωμένος, να το λύσουμε, να μην ψυχραίνεται, να μην με απομακρύνει από αυτόν. 

Να με κρατάει κοντά του και χωρίς να με αγγίζει.

Ψάχνω εκείνον, που θα με κάνει να γελάω είτε τρώγοντας ένα κομματάκι κέικ μαζί του είτε μαγειρεύοντας το δείπνο μας. Να πειραζόμαστε, να χορεύουμε, να τραγουδάμε, να βλέπουμε ταινίες, κινούμενα σχέδια, να μπαίνουμε στο αυτοκίνητο κι όπου μας βγάλει, να περνάμε χρόνο μαζί, αλλά να αφήνουμε χώρο ο ένας στον άλλον να αναπνέει ξεχωριστά. Για πόσο; Για όσο. Τι μας νοιάζει, αν περνάμε καλά;

 Εγώ θα μένω εδώ, πάλι αφήνοντας το χρόνο να επουλώσει τις πληγές, μέχρι να χαμογελάσω ξανά κι ύστερα, πάλι θα ψάχνω αυτόν, που θα με κοιτάζει και το βλέμμα του θα είναι ακόμα πιο βαθύ.

Αυτόν που θα βλέπει το μέσα μου, πιο καθαρά κι από τον ίδιο μου τον εαυτό.